Horyzonty
Mazury i Suwalszczyzna są jak dwie siostry – pochodzą z tej samej rodziny, mają podobne rysy oblicza, różnią się co prawda charakterem, temperamentem i swoją historią, ale łączy je na pewno jedno – obie krainy są niezrównanej urody… W rzeczy samej – Mazury i Suwalszczyzna, w swojej różnorodności krajobrazowej i przyrodniczej, polodowcowych krajobrazach, przepastnych lasach, potrafią zachwycić i zafascynować. Mazury to przede wszystkim kraina tysięcy jezior i rozległych lasów. Wspaniale zachowane bogactwo przyrodnicze, w niewielkim tylko stopniu zmienione przez gospodarkę ludzką jest zdecydowanie największym atutem regionu. Osiem parków krajobrazowych i ponad sto rezerwatów przyrody jest świadectwem unikalnych walorów przyrodniczych tego skrawka Polski. Nie powinien więc dziwić fakt, że to właśnie Mazury zostały wybrane w plebiscycie „Siedem Nowych Cudów Natury” jako jedno z 14-tu najpiękniejszych przyrodniczo miejsc na świecie. Z kolei Suwalszczyzna potrafi zachwycić krajobrazem niezwykle dynamicznym, zmiennym i zaskakującym – jezior nie jest tutaj tak dużo jak na Mazurach, ale za to krajobraz zasłużył na miano „muzeum rzeźby polodowcowej na świeżym powietrzu”. W końcu – to właśnie tutaj powstał pierwszy w Polsce park krajobrazowy (w 1976 roku), od tego czasu coraz to liczniejsze grona turystów odkrywają uroki Suwalszczyzny.
Oba regiony to także kraina wspaniałych zabytków i fascynującej historii. Także i pod tym względem tereny niby podobne różnią się znacznie. Mazury to kraina, która do Polski należy praktycznie dopiero od 1945 roku, wcześniej bowiem stanowiła integralną część terytorium plemion pruskich, państwa krzyżackiego i niemieckich Prus Wschodnich (co nie znaczy, że nie mieszkali tu wcześniej Polacy!). Jesteśmy więc tak po trochę tutaj „gośćmi” zaproszonymi, by delektować się architekturą krzyżackich zamków, dziełami niemieckiej techniki czy miejscami związanymi z historią niekoniecznie polską… Suwalszczyzna z kolei to swojszczyzna, choć dzięki temu, że położona na pograniczu polsko-litewskim – także pełna egzotyki, zwłaszcza kulturowej. Wspaniałe świątynie, zagubione wśród wzgórz i lasów wioski, gdzie czas się zatrzymał, ale też i prawdziwe arcydzieła (lub ich pozostałości) architektury rezydencjonalnej i niezrównany Kanał Augustowski… I wszystko to na wyciągnięcie ręki – bo jedynie 4-5 godzin jazdy ze stolicy wystarczy by znaleźć się w zupełnie innym świecie. Gdzie czas płynie wolniej, lasy jakby zieleńsze, a niebo – bardziej przejrzyste. I naprawdę warto o tym przekonać się osobiście!
Wyruszamy z Warszawy o godzinie 9:00 (parking przed Kinoteką obok PKiN) i udajemy się na północ, w kierunku Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Pierwszy przystanek urządzimy w maleńkiej wiosce Krutyń, położonej w centrum Mazurskiego Parku Krajobrazowego – urządzimy tutaj około 2-godzinny spacer po ścieżce przyrodniczej Zakręt, a potem zwiedzimy muzeum przyrodnicze przy którym funkcjonuje znany w kraju i za granicą ośrodek rehabilitacji bocianów… Stąd przejedziemy parę kilometrów na wschód, by w malowniczo położonym Wojanowie obejrzeć drewniana cerkiew i zachowaną tradycyjna zabudowę wsi staroobrzędowców. Dalej wyruszymy w kierunku Rucianego-Nidy, gdzie czeka nas około 2 godzinny spacer przez Puszczę Piską do leśniczówki Pranie, związanej z życiem i twórczością K.I. Gałczyńskiego. Wieczorem przejazd na nocleg w okolice Giżycka.
Drugiego dnia czeka nas „pętla” po najciekawszej krajobrazowo części Mazur – Krainie Wielkich Jezior. Na początek jednak udamy się do Gierłoży, gdzie zwiedzimy zachowane pozostałości potężnej kwatery Hitlera, w której w 1944 roku doszło do nieudanego zamachu na dyktatora. Stąd przejdziemy do Świętej Lipki, nazywanej też czasami „Mazurską Częstochową” – w najpiękniejszej na mazurach barokowej świątyni mieści się bowiem słynne sanktuarium, do którego pielgrzymują wierni z całego kraju. Stąd przejdziemy do Reszla, gdzie spacerując po mieście będzie można podziwiać gotycką architekturę starówki i krzyżackiego zamku. Drugą część dnia rozpoczniemy od przejazdu do Leśniewa, skąd wyruszymy na ok. 2 godzinną wędrówkę wzdłuż nieukończonego Kanału Mazurskiego – po drodze zobaczymy potężne betonowe śluzy, ładne lasy, a na koniec czekać na nas będzie wspaniały widok na jeziora z wieży w Mamerkach. Po południu przejedziemy jeszcze do słynnego wśród żeglarzy Sztynortu – zobaczymy pałac, a także urządzimy spacer do kaplicy grobowej rodu Lehndorffów, położonej niezwykle malowniczo na cyplu nad jeziorem Mamry (w obie strony ok. 5 km). Wieczorem przejazd na nocleg w okolice Giżycka.
Kolejnego dnia wyruszymy dalej na wschód – na początek przejedziemy w okolicach jednych z najwyższych na Mazurach Wzgórz Szeskich, po czym dotrzemy do maleńkiej wioski Stańczyki. Znajdują się tutaj pozostałości dawnej linii kolejowej – dwa wspaniałe mosty nad rzeczką Błędzianką, przypominające nieco starożytne akwedukty. Urządzimy też krótki spacer do Puszczy Rominckiej, nazywanej ze względu na swój skład gatunkowy „polską tajgą”. Stąd przejedziemy już do Suwalskiego Parku Krajobrazowego, gdzie czeka nas około 3-4 godzinna wycieczka piesza (łącznie ok. 9 km). Wejdziemy na szczyt Cisowej Góry, nazywanej ze względu na stożkowaty kształt ‘suwalską Fudżijamą”, a potem powędrujemy prze malownicze wzgórza, lasy, wzdłuż jezior aż do Szurpił, gdzie zdobędziemy Górę Zamkową, z pozostałościami prastarego grodziska. Stąd dotrzemy do rezerwatu Rutka, na skraju którego będzie na nas czekał autokar. Wieczorem przejazd na nocleg w okolice Sejn, położonych już przy granicy litewskiej,
Następnego dnia dalej będziemy odkrywać najpiękniejsze zakątki Suwalskiego Parku Krajobrazowego. Tym razem wybierzemy się w okolice jeziora Hańcza – najgłębszego w Polsce. Przejedziemy w okolice osady Turtul. A stąd ruszymy wzdłuż rzeki Czarna Hańcza jej krętą malownicza doliną do miejsca, gdzie wypływa z jeziora Hańcza. Stąd brzegiem jeziora udamy się w okolice wioski Stara Hańcza (w sumie ok. 9 km, ok. 3 godz.). Stąd przejedziemy do wioski Smolniki, gdzie znajduje się malowniczo usytuowana platforma widokowa, z której podziwiać można praktycznie cały Suwalski Park Krajobrazowy. Wczesnym popołudniem przejdziemy nad jezioro Wigry, by urządzić krótki spacer wzdłuż jeziora i zobaczyć słynny klasztor kamedułów. Stąd wyruszymy do Sejn by podziwiać wspaniałe założenie obronne kościoła i klasztoru augustianów. Wieczorem powrót na nocleg.
Ostatniego dnia wyruszymy na południe, przez Puszczę Augustowską dotrzemy do Paniewa, zagubionej wśród sosnowych lasów. Stąd czeka nas wycieczka wzdłuż Kanału Augustowskiego i jezior przez śluzę Perkun do Miklaszówki (ok. 8 km). Będzie można podziwiać nie tylko sam kanał, ale i malownicze jeziora „nawleczone” na jego nitkę, a także spróbować własnoręcznie obsłużyć zabytkową śluzę o drewnianych wrotach. Następnie udamy się do Augustowa, gdzie będzie można spędzić czas wolny nad jeziorami lub zwiedzając Muzeum Kanału Augustowskiego. Tutaj tez zaplanowana jest przerwa obiadowa. Wczesnym popołudniem ruszymy w drogę powrotną do Warszawy – przyjazd około godziny 19-20-tej.
Liczba uczestników: 15-30
