Wycieczki do Hiszpanii

Na pieszo

Cabo Fisterra, choć geograficznie ustępuje portugalskiemu Cabo da Roca, od wieków pozostaje symbolicznym „końcem świata” na Szlaku św. Jakuba. To magiczne miejsce, gdzie średniowieczni pielgrzymi kończyli swoją wędrówkę, paląc ubrania i oczyszczając się w oceanicznych falach, rozpoczynając w ten sposób nowy etap życia. Dziś kamienny słupek z oznaczeniem 0,0 km i widok słońca tonącego w wodach Atlantyku przyciągają wędrowców szukających duchowego spełnienia. Równie urokliwe jest Camino Português, druga pod względem popularności trasa do Santiago. Wiodące przez malownicze wybrzeże Rías Baixas szlaki prowadzą przez krainę znaną z wyśmienitych win Albariño i świeżych owoców morza, gdzie historia przeplata się z duchowością w miejscach takich jak legendarne Padrón. Tymczasem w Andaluzji, uważanej za serce hiszpańskiej duszy, życie pulsuje w rytmie flamenco. Białe pueblos, ośnieżone szczyty Sierra Nevada i zabytki pamiętające czasy Maurów tworzą niepowtarzalny klimat. To kraina, gdzie przeszłość wciąż żyje w każdym zakątku, a gościnność mieszkańców i bogactwo smaków sprawiają, że Hiszpania na zawsze pozostaje w sercu.

Na górskich szlakach (Pireneje i Picos de Europa)

Naszą przygodę przez hiszpańskie Pireneje rozpoczniemy w urokliwej dolinie Vall d’Aneu, której historia sięga tysięcy lat. Dziś te tereny powoli wyludniają się, a wioski liczą zaledwie kilkudziesięciu mieszkańców. Esterri d’Aneu, położone nad rzeką, stanie się bazą wypadową do pieszych wędrówek po łagodnych, ale zapierających dech trasach. Nieopodal znajduje się jedyny w Katalonii park narodowy Aigüestortes – królestwo krystalicznych jezior, wodospadów i stromych szczytów odbijających się w taflach wody. Następnie przeniesiemy się w masyw Maladeta, by podziwiać króla Pirenejów – Pico de Aneto (3404 m). Wcześniej jednak zatrzymamy się w magicznym Montserrat, gdzie na wysokości 1000 m n.p.m. wznosi się słynne sanktuarium Czarnej Madonny, otoczone fantastycznymi formacjami skalnymi. To drugie po Santiago de Compostela najważniejsze miejsce pielgrzymkowe w Hiszpanii, oferujące także malownicze trasy spacerowe. Po górskich przygodach czeka nas degustacja hiszpańskiej cavy – lokalnej odpowiedzi na szampana. Kulminacją będzie Barcelona z jej tętniącą życiem La Ramblą, gotycką dzielnicą i surrealistycznymi dziełami Gaudiego.

Dla miłośników mniej znanych szlaków przygotowaliśmy trekking po trzech masywach Kantabrii. Zajrzymy do Picos de Europa – pierwszego parku narodowego Hiszpanii. Przejdziemy wąwozem Ruta del Cares, podziwiając Naranjo de Bulnes oraz odkryjemy polodowcową dolinę Aliva i zachodnie jeziora Enol i Ecina. Kantabria i Asturia to kolebka hiszpańskiej państwowości i niezwykle cenny przyrodniczo rejon północnej Hiszpanii, wciąż bardzo niedoceniany przez polskich turystów.

Na górskich szlakach (Wyspy Kanaryjskie)

Teneryfa, królowa archipelagu, zachwyca Teide – wulkanicznym gigantem (3718 m), który jest nie tylko najwyższym szczytem wysp, ale całej Hiszpanii. Jego stoki to prawdziwa mozaika mikroklimatów: od pustynnych południowych plaż po mgliste lasy wawrzynowe na północy. Gomera to wyspa zaklęta w czasie. W Parku Narodowym Garajonay (UNESCO) wędrujemy po prehistorycznych lasach laurowych, gdzie mgła spowija drzewa jak płynne srebro. Tu czas płynie wolniej, a tradycje Guanczów wciąż żyją – w języku gwizdów silbo, w zapachu miodu palmowego i serów almogrote. La Palma, zwana „Isla Bonita”, to zielona perła Atlantyku. Najstromsza wyspa świata oferuje spektakularne krajobrazy: czarne pola lawy kontrastują z bujnymi plantacjami bananów, a górskie ścieżki prowadzą do jednego z najlepszych obserwatoriów astronomicznych świata. Jej stolica, Santa Cruz, to otwarte muzeum kolonialnej architektury. Te trzy wyspy pokazują kanaryjskie paradoksy: wulkaniczny ogień i oceaniczny chłód, gwizdany język i milczące obserwatoria, turystyczny zgiełk i wiejską sielankę. To świat, gdzie każdy zakręt drogi odsłania nowy, zaskakujący pejzaż – jakby archipelag chciał udowodnić, że w tak małej odległości może pomieścić całe kontynenty piękna.

Hiszpańska przyroda w obiektywie

Ryś iberyjski, zwany też pardelem lub rysiem lamparcim, to prawdziwy duch puszczy – najrzadszy i najbardziej zagrożony kot Europy. Jego populacja liczy zaledwie kilkaset osobników, a każde spotkanie z tym drapieżnikiem to niezwykły przywilej. Grudzień to wyjątkowy czas na obserwację tych majestatycznych zwierząt – w okresie rui stają się bardziej aktywne za dnia, wychodząc z gęstych zarośli w poszukiwaniu partnerów. Zimowe miesiące to także idealny moment, by uwiecznić na zdjęciach ich kuzynów – żbiki, które w tym czasie noszą najbujniejsze futro, oraz wydry europejskie polujące w lodowatych strumieniach. Ptasi świat prezentuje się równie okazale: orły przednie krążące nad ośnieżonymi wzgórzami i sępy płowe żerujące na pastwiskach tworzą niezapomniane widowisko. Śnieżna pokrywa i niskie, miękkie światło zimowego słońca tworzą naturalne studio fotograficzne – futro drapieżników mieni się wtedy złotymi odcieniami, a kontrast z białym tłem podkreśla ich dzikie piękno. To wyjątkowa okazja, by dokumentować życie jednej z ostatnich populacji rysia iberyjskiego – gatunku, który stał się symbolem walki o ochronę śródziemnomorskich ekosystemów.