O wyprawie
- Trasy pośród jezior, polodowcowych wzgórz oraz sennych wiosek
- Miejsca z kart „Pana Tadeusza”, „Nad Niemnem”, „Doliny Issy”
- Najciekawsze zabytki Troków, Wilna, Druskiennik, Wigier, Sejn
- Malownicze krajobrazy Pojezierza Litewskiego
- Parki narodowe, krajobrazowe i rezerwaty
- Przysmaki kresowej kuchni
Słowami poety zapraszamy
(…) do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,
Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych;
Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem,
Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem;
Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała,
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała,
A wszystko przepasane jakby wstęgą, miedzą
Zieloną (...)
Pojezierze Litewskie i Wilno Rowerem
Gdyby Pan Tadeusz miał rower, to z pewnością rozkoszowałby się przejażdżkami po drogach i bezdrożach Pojezierza Litewskiego. Po dziś dzień znikomy ruch samochodowy, ciekawie ukształtowany teren oraz porozrzucane po wsiach i miasteczkach pamiątki przeszłości zachęcają do odkrywania tej sielskiej krainy na dwóch kółkach. Strudzony turysta znajdzie tu schronienie w cieniu przepastnych borów oraz ochłodzi się w toni czystych jezior. Odzyskaniu sił po trudach pedałowania pośród łąk i lasów sprzyja wyśmienita kresowa kuchnia: czanachy, soczewiaki, kartacze, a do tego kwas chlebowy - to tylko wybrane przykłady. Nie zabraknie także strawy duchowej. Przemierzając wschodnie rubieże Polski oraz Litwę ,odwiedzimy zarówno powszechnie znane zabytki Wilna, Troków i Druskienników, jak również mniej popularne, choć pełne uroku świątynie, pałace, dwory i tradycyjne zagrody ukryte w mijanych wsiach i miasteczkach.
Krajobraz wyrzeźbiony przez lodowiec
Rozciągające się po obu stronach granicy Pojezierze Litewskie urzeka różnorodnością krajobrazów. Z przepastnymi borami Puszczy Augustowskiej sąsiaduje malownicze jezioro Wigry – z licznymi półwyspami, wyspami i zatorfionymi zatokami. Walory przyrodnicze i krajobrazowe jeziora oraz przyległych obszarów przesądziły o utworzeniu Wigierskiego Parku Narodowego. Dalej na północy wyrastają wysokie wzgórza morenowe, pomiędzy którymi migoczą rozliczne jeziora i kryją się rozległe polodowcowe głazowiska. Lasy ustępują tu miejsca rozległym łąkom, dzięki czemu możemy poczuć się niemal jak na górskich halach. Zwana „suwalską Fudżijamą” Góra Cisowa oraz liczne uformowane przez lodowiec ozy, kemy i drumliny pozwalają spojrzeć z wysokości na najgłębsze w Polsce jezioro Hańcza, turkusowe wody Jeziora Jaczno… długo można by wymieniać. Nic dziwnego, że właśnie w tym miejscu nakręcono sceny do filmu „Pan Tadeusz”. Rozległe sielskie krajobrazy z pasącymi się końmi i rozrzuconymi gdzieniegdzie gospodarstwami znajdują kontynuację na Litwie, gdzie częstokroć na przestrzeni wielu kilometrów trudno spotkać człowieka.
Wilno, Troki i Druskienniki
Pięknie utrzymane kamieniczki Wilna przywodzą na myśl schludne skandynawskie miasta. Klucząc uliczkami starówki, dotrzemy do Ostrej Bramy i wielu innych zabytków, a wieczorem zasiądziemy w jednej z rozlicznych restauracji, żeby delektować się wyśmienitymi daniami kuchni litewskiej. Chlubą Troków jest zbudowany na wyspie gotycki zamek – jego odbijająca się w wodach jeziora sylwetka stanowi wizytówkę litewskich atrakcji turystycznych. Troki są zamieszkane przez Karaimów – interesującą mniejszość etniczną, która posiada swoją własną kulturę, język i religię. Zwiedzając miasto zobaczymy tradycyjne kolorowe domy Karaimów, a także ich świątynię – kienesę i stary cmentarz. Po trudach trasy rowerowej posilimy się karaimskimi pierożkami – kibinai. Zupełnie odmienny charakter posiadają uzdrowiskowe Druskienniki, gdzie mknąc na rowerach brzegami Niemna i parkowymi alejkami, zobaczymy wiele przykładów pięknej drewnianej zabudowy willowej i sanatoryjnej.
Urok kresowych wsi i miasteczek
Na Pojezierzu Litewskim gospodaruje się zupełnie inaczej niż w większości polskich wsi. Skromne gospodarstwa leżą w dużej odległości od siebie, porozrzucane po zielonych wzgórzach. Z cywilizacją łączy je tylko sieć polnych dróg. Niejednokrotnie (jak w piosence) „drogą pylistą, drogą polną, jak kolorowa panny krajka” wijącą się pośród łąk i pól będziemy odkrywać te mało znane tereny, gdzie za drogowskaz jak przed wiekami służy jedynie przydrożny krzyż. Znajdujące się na trasie rowerowych eskapad miejscowości kryją prawdziwe perły architektury. W Wigrach będziemy podziwiać klasztor kamedułów położony na wcinającym się daleko w wody jeziora półwyspie, w Wodziłkach cerkiew staroobrzędowców, a w Sejnach przypominający magnacką rezydencję warowną klasztor podominikański oraz dawną synagogę. Żegnając się z Suwalszczyzną, pojedziemy do dworu w Krasnogrudzie, gdzie spędzał wakacje młody Czesław Miłosz. Na Litwie odwiedzimy Hanuszyszki z kościołem św. Filipa i Jakuba wzorowanym na katedrze wileńskiej, a ufundowanym przez teściów H. Sienkiewicza, państwa Szetkiewiczów. Zajrzymy też do Wysokiego Dworu, w którym nieraz odpoczywał od miejskiego zgiełku Adam Mickiewicz.