Wszędobylska – nie dlatego, że wszędzie była. I nie dlatego, że wszędzie chciałaby się znaleźć. Napędza ją ciekawość doświadczania różnych aspektów życia i przemożna chęć kontaktu z naturą.
Przemierzanie na własnych nogach czegokolwiek co może być ścieżką w górach, kwietną łąką czy drogą wzdłuż rzeki sprawia jej najwięcej radości. Można ją spotkać i na szczytach wszystkiego ale i w głębinach przepastnych. Lubi snuć opowieści o tym jak dzięki wstrętnym żelkom weszła na Kazbek (+5054), o poczuciu jedności ze światem na graniach Castora (+4223), o tym jak to się jest zanurzyć w błękiciemorskiej studni Blue Hole (-30) albo co się czuje śpiąc na pustyni z oczami, które wyszły z orbit.
Wędrówki, wycieczki, spacery i podróże wyznaczają rytm każdego roku. Praca zawodowa splata się z pasją chodzenia w tym co stanowi o jej wartościach takich jak zdrowie, bezpieczeństwo i dbałość o środowisko.
Paralotniarz, przewodnik beskidzki, pilot - czyli równy chłop, lubi popatrzeć z wysoka na świat. Z rodzinnego Beskidu co jakiś czas wywiewa go halny wiatr (bo nie waży zbyt wiele) i niesie w świat. Gdyby wymieniać alfabetycznie gdzie on to bywał trzeba by było zacząć od Azerbejdżanu a skończyć na Węgrzech. Przemierza świat pieszo, na rowerze a najchętniej na paralotni. Z gór pochodzi i w nich spędza najwięcej czasu. Pięknie opowiada o prądach termicznych i Cumulonimbusach.
Z wykształcenia inżynier chemik. Z wyboru pilot, podróżnik, tłumacz. Pochłonięty bez reszty tak przez Półwysep Iberyjski i Amerykę Łacińską, jak i starożytną Grecję. Zawsze w poszukiwaniu nowych wyzwań.
Socjolog z zamiłowaniem do przygód. Studiowałam socjologię na Uniwersytecie Gdańskim i kulturoznawstwo Ameryki Łacińskiej i Karaibów na Uniwersytecie Warszawskim. W 2013 spędziłam rok w Ameryce Południowej podróżując autostopem i bez reszty pokochałam ten kawałek świata. W 2016 i 2020 prowadziłam badania terenowe w Paragwaju do którego niezmiennie wracam z ogromnym zainteresowaniem. Odkąd przeprowadziłam się w 2017 roku na Islandię, podróże autostopowe zamieniłam na piesze wędrówki. Staram się spędzać jak najwięcej czasu w islandzkim interiorze, wędrując i poznając coraz to nowe miejsca, albo te same miejsca coraz to dokładniej. W lecie 2022 przeszłam Islandię ze wschodu na zachód w towarzystwie mojego psa Norðura. Pracuję na Uniwersytecie Islandzkim, realizując projekt doktorancki poświęcony migracjom do krajów nordyckich. W wolnym czasie pracuję w schroniskach, działam jako przewodniczka i trenuję w lokalnej ekipie ratunkowej. Chociaż Islandia przypomina mi Patagonię, tęsknię za Ameryką Południową - gdzie wracam, również by dzielić się swoją pasją.
Kulturoznawca i filolog ukraiński. Dziennikarz, recenzent literacki, autor dwóch książek opublikowanych przez Wydawnictwo Czarne. Miłośnik przyrody od wczesnego dzieciństwa. Ptasiarz. Szuka pomostów między światem humanistyki i nauk przyrodniczych. Ptaki obserwował od morza Barentsa do wybrzeży Sardynii, od Krymu do Wysp Brytyjskich. Prowadzi bloga Dzika Ochota poświęconego przyrodzie Warszawy. Swoją pasją dzieli się z Uczestnikami naszych wyjazdów przyrodniczych.
